ΕΧΙΝΑΤΣΙΑ
Το γένος εχινάκεια (ρουνμπεκία, αμερικάνικο κωνολούλουδο, μαυρομάτα, χτενολούλουδο, ινδιάνικο κεφάλι, ινδιάνικη φιδόρριζα, ποταπόριζα, κόκκινο χωνάκι, βότανο των ινδιάνων Αγγλικά: red sunflower, purple Coneflower, Brauneria pallidae) αποτελείται από  9 είδη, από τα οποία μόνο τρία (Echinacea purpurea, Echinacea angustifolia - Εχινάκια η στενόφυλλη, Echinacea pallida) χρησιμοποιούνται για φαρμακευτικούς σκοπούς. Ανήκουν στην οικογένεια των Σύνθετων (Asteraceae).  

Είναι ποώδες πολυετές φυτό ύψους 60 – 1.8m με διακλαδιζόμενη ρίζα. Ο μίσχος είναι κάθετος και τριχωτός ενώ τα φύλλα του ωοειδή, λογχοειδή οδοντωτά καλυμμένα με τρίχες. Φυτρώνει σε συστάδες, πεθαίνει στο έδαφος το χειμώνα και βλαστάνει πάλι την άνοιξη. Τα κεφάλια των λουλουδιών μοιάζουν με μαργαρίτες και είναι πολύ ελκυστικά με τις ροδoπορφυρές ακτίνες και το μεγάλο, κωνικό καφεκόκκινο κέντρο τους. Μερικές ποικιλίες έχουν άνθη με κρεμαστά ή γυρτά πέταλα και άλλες με οριζόντια. Όλες όμως έχουν στο κέντρο τους τον μεγάλο αγκαθωτό κώνο απ' όπου το φυτό έλκει το όνομά του.

Η λέξη Εχινάτσια προέρχεται από την ελληνική λέξη εχίνος που σημαίνει αχινός (αγκαθωτός). Οι ινδιάνοι χρησιμοποιούσαν εχινάκεια πολλούς αιώνες πριν το ανακαλύψουν οι Ευρωπαίοι, για να θεραπεύουν πολλά προβλήματα, από μολύνσεις μέχρι δαγκώματα φιδιών. Aπό το 19ο αιώνα η χρήση του διαδίδεται στην Ευρώπη και αρχίζει η καταγραφή της δράσης του.  Το 1938, Γερμανοί επιστήμονες, ασχολήθηκαν σοβαρά, με την εχινάκεια και σήμερα πλέον χρησιμοποιείται ευρύτατα για την ενίσχυση της άμυνας και την αντιμετώπιση των λοιμώξεων του αναπνευστικού και ουροποιητικού συστήματος.

Ενισχύει την παραγωγή ιντερφερόνης, η οποία έχει κύρια αποστολή την ενεργοποίηση κυττάρων και την απελευθέρωση ενζύμων, τα οποία διαταράσσουν, σε πρώτη φάση, και τελικά διακόπτουν το DNA των ιών. Συνίσταται για την ακμή και τα σπυράκια, την τριχοφυτία του πέλματος, τα τσιμπήματα και τα κεντρίσματα τη βρογχίτιδα, την καταρροή, την επιπεφυκίτιδα, τη διάρροια, τη λαρυγγίτιδα, την ψωρίαση, τους ρευματισμούς, τον πονόλαιμο, τη σηψαιμία, τα ηλιακά εγκαύματα και δερματίτιδες. Είναι εξίσου χρήσιμη για λοιμώξεις της ανώτερης αναπνευστικής οδού, όπως η λαρυγγίτιδα και η αμυγδαλίτιδα καθώς και σε καταρροϊκές καταστάσεις της μύτης και των παραρρινικών κόλπων, σε οξεία βρογχίτιδα, κοινό κρυολόγημα, γρίπη και αδενικό πυρετό, σε προβλήματα μέσης ωτίτιδας.

Η Echinacea δρα κατά του Staphylococcus aureus (δερματικές λοιμώξεις) και του Proteus mirabilis (υπεύθυνο για ουρολοιμώξεις).

Τα κύρια συστατικά του είναι αλκαμίδες (ισοβουτυλαμίδες με ολεφινικούς και ακετυλενικούς δεσμούς), εστέρες καφεϊκού οξέος (εχινακοσίδη, κυναρίνη), πολυσακχαρίτες, χουμουλένιο (πτητικό έλαιο), εχινολόνη και βεταΐνη. Περιέχει επίσης λιπαρά οξέα, σίδηρο, πρωτεΐνες, τανίνες και βιταμίνες Α, C και E.

Το βάμμα του στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία χρησιμοποιείται για τις άφθες, πυόρροια και ουλίτιδα. Εξωτερικά χρησιμοποιείται σαν λοσιόν για τη θεραπεία μολυσμένων τραυμάτων και αμυχών.