Φτέρη (Nephrodium Felix mas Rich) Πολυετής πόα, αυτοφυής σε δασοσκεπείς, ορεινές περιοχές της Ηπείρου, της Μακεδονίας, της Πελοποννήσου και των Ιονίων νήσων. Είναι επίσης γνωστή σαν  αρρενόπτερις, φτέρα και άλλα. Ο Διοσκουρίδης την αναφέρει ως πτέριν, αποτελούσε δε ένα από τα αρχαιότερα φαρμακευτικά φυτά, γνωστό και στον Θεόφραστο. Ο Πλίνιος διακρίνει δύο ειδών φτέρες, την αρσενική και την θηλυκή. Ο Γαληνός και ο Αέτιος το αναφέρουν ως ανθελμινθικόν φάρμακο, έτσι δε χρησιμοποιείται και κατά τον Μεσαίωνα.
Έχει φύλλα μεγάλα, σύνθετα, με φυλλάρια λοβωτά. Η κάτω επιφάνεια των φυλλαρίων φέρει, σε δύο σειρές παράλληλες προς τη μεσαία νεύρωση, νευροειδείς σωρούς, που πειέχουν τα σπόρια.
Οι ρίζες της φτέρης περιέχουν αιθέριο έλαιο, που θεωρείται σπουδαίο ταινιοκτόνο φάρμακο. Η συλλογή των ριζών γίνεται κατά το τέλος του θέρους ή τις αρχές του φθινοπώρου.

Σημείωση: Η ως άνω παρουσίαση του φυτού, σε καμμία περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή. Η συμβουλή ειδικού κρίνεται απαραίτητη πριν από την χρήση του φυτού.