Πορτοκαλιά (Aurantii) Η πορτοκαλιά όπως και η λεμονιά, καλλιεργείται ευρύτατα σε πολλές περιοχές της Ελλάδος, για τον εύγευστο, αρωματικό και υγιεινό καρπό της. Κατά τον De Candolle, η πορτοκαλιά είναι ιθαγενής της Κίνας και της Κολχικίνης. Ως προς την εποχή εισαγωγής της καλλιέργειας του δέντρου στην Ευρώπη επικρατέστερη θεωρείται η άποψη, η αναφερόμενη στους Πορτογάλους, κατά τον 16ο αιώνα, οι οποίοι επισκέφθηκαν την Κίνα το 1518. Η γνώμη αυτή ενισχύεται και από τις περιγραφές του μοναχού Αγαπίου του Κρητός. Στην Ελλάδα καλλιεργήθηκε, κατά πάσα πιθανότητα, πρώτα στο Άργος.
Είναι ένα από τα ωραιότερα και πολυτιμότερα δέντρα. Εκτός από την καλλωπιστική της αξία και τη διαιτητική αξία του καρπού της, είναι και δέντρο φαρμακευτικό.
Οι φαρμακευτικές της ιδιότητες αναφέρονται στα φύλλα και τα άνθη, που θεωρούνται εφιδρωτικά και αντισπασμωδικά. Ο χυμός, εξ’ άλλου, του πορτοκαλιού, έχει αντισκορβουτικές ιδιότητες, καθώς επίσης πολύτιμος θεωρείται και ο φλοιός του καρπού. Οι φλούδες του πορτοκαλιού και του μανταρινιού είναι πλούσιες σε μια ομάδα πανίσχυρων αντιοξειδωτικών ουσιών, που λέγονται σουπερ-φλαβονοειδή και μειώνουν σημαντικά τα επίπεδα της επιζήμιας για την καρδιολογική υγεία «κακής» (LDL) χοληστερόλης, δίχως να ελαττώνουν αυτά της «καλής» (HDL) που είναι καρδιοπροστατευτική

Σημείωση: Η ως άνω παρουσίαση του φυτού, σε καμμία περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή. Η συμβουλή ειδικού κρίνεται απαραίτητη πριν από την χρήση του φυτού.