Κιούμελ Σπόροι αγριοκύμινου βρέθηκαν σε ανασκαφές νεολιθικών οικισμών της Ευρώπης. Το φυτό ήταν γνωστό στους Αιγυπτίους, τους αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους. Στην Ευρώπη, παλιά, πρόσθεταν τους σπόρους του σε κομπόστες και μαρμελάδες, σε ψωμί και σε άλλα αρτοκατασκευάσματα. Επίσης, έκαναν με αυτούς ζαχαρωτά ή συνόδευαν τα ψητά μήλα. Πιστευόταν ότι το βότανο προφυλάσσει τους ανθρώπους από... κάθε είδους παρεκτροπές. Το αγριοκύμινο είναι διετές φυτό, που μπορεί να φτάσει τα 50 εκατοστά ύψος, με φτερωτά φύλλα και λευκά άνθη, σε ταξιανθίες που μοιάζουν με ομπρέλες. Τα άνθη βγαίνουν τη δεύτερη χρονιά. Επίσης, οι σπόροι του μασιούνται, για το αρωματικό της αναπνοής. Στη μαγειρική, οι σπόροι αγριοκύμινου προστίθενται σε διάφορες ζύμες, σε τυριά, ψητά μήλα, λάχανο και κρέατα, ως καρύκευμα στις πίκλες και για το αρωματικό των λικέρ. Τα νεαρά φύλλα προστίθενται σε σαλάτες ή χρησιμοποιούνται για τι γαρνίρισμα φαγητών.