ΚΑΛΕΝΤΟΥΛΑ
Η καλέντουλα, Calendula officinalis (καλέντουλα η φαρμακευτική, νύφη του ήλιου, μέθυσος, νύφη του καλοκαιριού, Αγγλικά: Marygold) ανήκει στην οικογένεια των Σύνθετων (Asteraceae).

Είναι ετήσιο φυτό, με ύψος που φτάνει τα 70cm. Οι διακλαδώσεις των μίσχων του καλύπτονται με απλά, εναλλασσόμενα φύλλα και το καλοκαίρι παράγουν μεγάλα λουλούδια σε διάφορες αποχρώσεις του κίτρινου και του πορτοκαλί.

Οι πρώτοι Χριστιανοί αποκαλούσαν την καλέντουλα «Mary's Gold» - χρυσάφι της Μαρίας - και την τοποθετούσαν δίπλα στα αγάλματα της Παρθένου Μαρίας. Η καλέντουλα ήταν επίσης ένα από τα πιο ιερά λουλούδια της αρχαίας Ινδίας και τοποθετούσαν γιρλάντες από αυτά γύρω από το λαιμό των ιερών αγαλμάτων. Το λουλούδι της στρέφει το κεφάλι προς τον ήλιο ακολουθώντας την πορεία του, γι' αυτό μερικές φορές αποκαλείται «νύφη του καλοκαιριού». Στη γλώσσα των λουλουδιών, το λουλούδι της καλέντουλας συμβολίζει τη λαμπρότητα της νίκης. Το όνομα αυτού του φυτού προέρχεται από τους αρχαίους Ρωμαίους, που πρόσεξαν ότι τα λουλούδια του φυτού ήταν ανθισμένα την πρώτη μέρα στις καλένδες (ή calends) κάθε μήνα και έτσι το θεώρησαν ένα χρήσιμο ίαμα για τις ανωμαλίες της εμμηνόρροιας. Ακόμα θεωρήθηκε φυτό με μαγικές δυνάμεις, που επιτρέπει στους ανθρώπους να δουν τις νεράιδες και τις γυναίκες να επιλέξουν τον κατάλληλο σύντροφο. Τα πέταλα της χρησιμοποιήθηκαν συχνά για την παρασκευή αλοιφών που θεράπευαν ερεθισμούς του δέρματος, ίκτερο, πόνους στα μάτια και πονόδοντους.

Είναι ένα από τα καλύτερα βότανα για την θεραπεία τοπικών δερματικών προβλημάτων. Ιδανική για κάθε εξωτερική αιμορραγία, τραύματα, μώλωπες ή διαστρέμματα και για ελαφρά εγκαύματα. Προσδίδει ελαστικότητα στο δέρμα (προϊόντα για ραγάδες, αντιρρυτιδικά), καθώς οι πηκτίνες που υπάρχουν στα φύλλα την καθιστούν ενυδατική.  Σπασμολυτικό και χολαγωγό, εμμηναγωγό, αντισηπτικό, η καλέντουλα χρησιμοποιήθηκε στην παραδοσιακή ιατρική, από τον 12ο κιόλας αιώνα, σαν αντισπασμωδικό, ιδιαίτερα για το στομάχι, την δυσμηνόρροια, και σαν τονωτικό του ήπατος, εφιδρωτικό, αντιεμετικό, αντισκορβουτικό.

Περιέχει πικρές, βλεννώδεις χρωστικές, αιθέρια έλαια, σαπωνίνες, φλαβονοειδή, πεντακυκλικές αλκοόλες (καλεντουλαδιόλη), αλκαλοειδή, βιταμίνη C, ασβέστιο, καροτένια - που είναι πρόδρομα μόρια της βιταμίνης Α και σημαντικές ποσότητες πυριτίου. Μέρος της δράσης της φαίνεται ότι οφείλεται στην παρουσία των τερπενίων, ιδιαίτερα σ' έναν τριτερπενικό γλυκοσίδη, τον καλεντουλοσίδη Β.

Το βάμμα της καλεντούλας στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία χρησιμοποιείται εσωτερικά για την αντιμετώπιση του έλκους και της επώδυνης εμμηνορρυσίας και εξωτερικά για την περιποίηση πληγών, εγκαυμάτων και τσιμπημάτων από έντομα. Η επιδερμική χρήση συνίσταται για την επουλωτική δράση που στηρίζεται στην αντισηπτική και αντιβακτηριακή της ιδιότητα.