ΠΑΝΤΖΑΡΙ

Το παντζάρι (beetroot) ανήκει στην οικογένεια των Αμάρανθων (Amaranthaceae) και το είδος Beta vulgaris. Με καταγωγή από τη Νότια Ευρώπη, το παντζάρι καλλιεργείται από την εποχή των Ασσυρίων.

Ο μύθος λέει ότι η θεά Αφροδίτη έτρωγε ρίζα παντζαριού για να διατηρήσει την ομορφιά της. O Ιπποκράτης, υιοθέτησε τη χρήση των φύλλων παντζαριού για να επουλώνει πληγές ενώ οι αρχαίοι Έλληνες το κατανάλωναν ως ορεκτικό.

Είναι ένα ποώδες, διετές, βολβοειδές λαχανικό με μακρύ ιώδη μίσχο, που φτάνει το 1m ύψος. Είναι  σαρκώδες με  απαλή υφή και  υπέροχο βαθυκόκκινο χρώμα (βετακυανίνη). Τα φύλλα είναι σε σχήμα καρδιάς και τα άνθη του μικρά κόκκινα ή πράσινα.
Τα παντζάρια είναι πλούσια σε βιταμίνες Α και C ενώ περιέχει και σημαντικές ποσότητες ιχνοστοιχείων (φώσφορο, μαγγάνιο, ασβέστιο, σίδηρο). Η υψηλή περιεκτικότητα των παντζαριών σε νιτρικά ιόντα μειώνει τις απαιτήσεις του οργανισμού για οξυγόνο, αυξάνοντας την αντοχή του οργανισμού.
Βοηθάει στη μείωση της υψηλής πίεσης και της χοληστερίνης λόγω του φυλικού οξέος και των φυτικών ινών ενώ η βηταΐνη μειώνει τα επίπεδα ομοκυστεΐνης και θωρακίζει απέναντι σε διάφορες καρδιαγγειακές παθήσεις. Τα μέταλλα και κυρίως το μαγνήσιο, που περιέχουν τα κόκκινα παντζάρια είναι απαραίτητο στον οργανισμό μας για τη σωστή απορρόφηση του ασβεστίου και τη συντήρηση των οστών.
Περιέχονται ακόμα πολλές αντιοξειδωτικές ουσίες, που συνδέονται με την καταπολέμηση ασθενειών όπως το Αλτσχάιμερ αλλά και τη γεροντική άνοια. Τα καροτενοειδή (λουτεΐνη και ζεαξανθίνη), που περιέχονται στα φύλλα προστατεύουν τα μάτια ενώ το ένζυμο καταλάση, θεωρείται ότι έχει αντικαρκινικές ιδιότητες.
Τα παντζάρια τρώγονται είτε ωμά είτε βρασμένα και πίνεται ο χυμός τους σε συνδυασμό με άλλα φρούτα και λαχανικά.