Τσουκνίδα ρίζα ( Urticae radix conc ) ( Nettle root cut )

Τσουκνίδα (Urtica dioica) Η κοινή τσουκνίδα μπορεί να μην είναι τόσο δημοφιλής, είχε όμως πολλές πρακτικές χρήσεις στο παρελθόν, ως διατροφικό και φαρμακευτικό βότανο. Το όνομα Urtica δόθηκε από τον Πλίνιο, εξαιτίας του καψίματος που νιώθουμε όταν το αγγίζουμε. Λέγεται ότι οι Ρωμαίοι λεγεωνάριοι τρίβονταν με τσουκνίδες για να ζεσταθούν, όταν επρόκειτο να δώσουν μάχες στο καταχείμωνο, και μάλιστα στις βόρειες περιοχές της Ευρώπης. Αργότερα, με τον ίδιο τρόπο, αντιμετώπιζαν  και τους πόνους των ρευματισμών. Το αφέψημά της, που πίνεται την άνοιξη, έχει αξιόλογες τονωτικές ιδιότητες, ενώ οι τσουκνιδόπιτες θεωρούνται σπουδαία λιχουδιά. Είναι πολυετές φυτό, με όρθιους βλαστούς, που φτάνουν το 1,5 μέτρο. Όλο το φυτό είναι τριχωτό. Οι τρίχες περιέχουν ισταμίνη και φορμικό οξύ, που απελευθερώνονται με την αφή και προκαλούν ένα αίσθημα καψίματος στο δέρμα. Τα πρασινοκίτρινα άνθη της εμφανίζονται την άνοιξη. Τα αρσενικά άνθη βρίσκονται σε ξεχωριστά φυτά από τα θηλυκά. Υπάρχουν αρκετά είδη και ποικιλίες τσουκνίδας. Χρησιμοποιούνται οι βλαστοί, μαζί με τα φύλλα τους, φρέσκοι ή αποξηραμένοι, τόσο στη μαγειρική, όσο και για την παρασκευή εγχύματος, εκχυλίσματος, λοσιόν ή αλοιφής. Οι ρίζες της, φρέσκες οι αποξηραμένες, μαζί με τα φύλλα της, δίνουν ένα αφέψημα με το οποίο γίνεται μασάζ στο τριχωτό του κεφαλιού. Με αυτό αντιμετωπίζεται τόσο η ενοχλητική ξηροδερμία, όσο και η πιτυρίδα των μαλλιών. Το φυτό περιέχει βιταμίνες Α, Β, και C, σίδηρο και άλλα μέταλλα. Η υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C εξασφαλίζει αυξημένη απορρόφηση του σιδήρου, γι’ αυτό, ο χυμός του φυτού βοηθά στην αντιμετώπισης της σιδηροπενικής αναιμίας. Η τσουκνίδα έχει επίσης διουρητικές και αντιρρευματικές ιδιότητες, ενώ τονώνει και την κυκλοφορία.

Σημείωση: Η ως άνω παρουσίαση του φυτού, σε καμμία περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή. Η συμβουλή ειδικού κρίνεται απαραίτητη πριν από την χρήση του φυτού.
 
Εκτύπωση