Ιτιά φλοιός ( Salix alba cortex conc ) ( White willow bark cut )

Ιτιά Δένδρο φυλλοβόλο, ιθαγενές της Ελλάδος, γνωστό με τα κοινά ονόματα ετιά, σκίαρος. Η ιτιά είναι γνωστή από την αρχαίότητα. Ο Όμηρος την ονομάζει ωλεσίκαρπον, γιατί αποβάλλει τους ανθοφόρους ιούλους της. Κατά τον Ηρόδοτο, οι Αρμένιοι κατασκεύαζαν από ξύλο ιτιάς τα στραβόξυλα των πλοίων τους. Ο Θεόφραστος αναφέρει ότι με τη βοήθεια ράβδων ιτιάς μάντευαν οι μάντεις των Σκυθών. Επίσης, ότι οι ράβδοι χρησίμευαν για τη κατασκευή ασπίδων, κανίστρων. Πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες του δέντρου περιγράφει ο Διοσκουρίδης. Η ιτιά αναφέρεται από πολλούς Λατίνους συγγραφείς. Ο Πλίνιος λέει ότι είχε μεγάλη σημασία για τη γεωργία. Την συναντούμε συνήθως αυτοφυόμενη, σε όχθες ποταμών. Επίσης, ότι οι ράβδοι χρησίμευαν για τη κατασκευή ακρεμοκλαδής παραλλαγή του. Το ύψος της ιτιάς φθάνει τα 25 μέτρα. Ο κορμός είναι κοντόςκαι παχύς, οι βλαστοί χνουδωτοί, καστανοκίτρινοι. Τα φύλλα της είναι λογχοειδή, πριονωτά. Ανθίζει την άνοιξη. Ο φλοιός της έχει πολύτιμες θεραπευτικές ιδιότητες (τονωτικές, αντιπυρετικές, αντιρευματικές, παρασιτοκτόνους) και συλλέγεται από κλάδους ηλικίας 4-5 ετών, την άνοιξη. Τα φύλλα συλλέγονται επίσης την άνοιξη.

Σημείωση: Η ως άνω παρουσίαση του φυτού, σε καμμία περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή. Η συμβουλή ειδικού κρίνεται απαραίτητη πριν από την χρήση του φυτού.
 
Εκτύπωση