Βιβούρνο φλοιός ( Viburni prunif cortex conc ) ( Black haw bark cut )

Βιβούρνο (Viburnum prun.) Το βιβούρνο (Λιβούρνο) είναι γένος φυτών στο οποίο ανήκουν πάνω από 150 είδη μικρών θάμνων και δέντρων από τα οποία τα πιο γνωστά που χρησιμοποιούνται στη φαρμακευτική είναι Viburnum opulus (Βιβούρνο το χιονανθές), Viburnum tinus (Βιβούρνο το κοινό), Viburnum prunifolium (Βιβούρνο το ερπόφυλλο), Viburnum acerifolium, Viburnum lantana (κλημαξίδα), Viburnum lentago της οικογένειας των Αιγοφυλλοειδών (Caprifoliaceae).

Είναι γένος φυτών που αποτελείται από αειθαλείς και φυλλοβόλους θάμνους και σπανιότερα από μικρά δέντρα, που φτάνουν συνήθως τα 2m αλλά και τα 4m. Δημιουργεί ωραίο πυκνό φύλλωμα με φύλλα πράσινα ωοειδή, ρυτιδωμένα πολύ σκληρά συνήθως χνουδωτά στην κάτω επιφάνεια. Τα άνθη ανεπτυγμένα σε ταξιανθίες χρώματος λευκού και ροζ διαθέτουν πέντε πέταλα και πέντε ανθήρες, που σε μερικά είδη είναι και αρωματικά. Ο καρπός έχει χρώμα κόκκινο-μπλε έως μαύρο και πυρήνα σκληρό. Αναπτύσσεται σε υγρά και καλά σταγγιζόμενα, όξινα και αλκαλικά εδάφη και σε ηλιόλουστες ή ημισκιαζόμενες θέσεις.

Οι ιθαγενείς της Αμερικής το χρησιμοποιούσαν εδώ και εκατονταετίες για την αντιμετώπιση των μαγουλάδων. Συγκεκριμένα το βιβούρνο το ερπόφυλλο ήταν γνωστό ως χαλαρωτικό της μήτρας από τις αρχές του 19ου αιώνα στην Ευρώπη το οποίο χρησιμοποιούσαν τονωτικό του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος.. Ο Chaucer στις αρχές του 14ου αιώνα πρότεινε την κατανάλωση των καρπών του ενώ Ο αμερικανός γιατρός Φίνλεϊ Έλλινγκγουντ έγραψε πως το βιβούρνο είναι ωφέλιμο σε περιπτώσεις επανειλημμένων αποβολών. Έλεγε πως το βότανο πρέπει να χορηγείται επί δύο εβδομάδες πριν την αναμενόμενη στιγμή της αποβολής (βάσει της χρονικής στιγμής των προηγούμενων αποβολών) και να συνεχίζεται ακόμη μία έως δύο εβδομάδες μετά την λήξη αυτής της περιόδου.

Το βιβούρνο περιέχει πικρή ουσία (βιβουρίνη), βαλεριανικό οξύ, τριτερπενοειδή, ταννίνες, σαπωνίνες, σαλικοσίδες και σκοπολετίνη (κουμαρίνη). Έχει αντισπασμωδικές, ηρεμιστικές, υποτασικές και στυπτικές ιδιότητες. Η χημική ουσία σκοπολετίνη, που την συνιστά παρουσιάζει έντονη σπασμολυτική δράση στη μήτρα και η σαλικίνη έχει αναλγητική δράση. Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της δυσμηνόρροιας, για την ανακούφιση κραμπών της μήτρας και των ωδίνων του τοκετού. Η χαλαρωτική και ηρεμιστική του δράση εξηγεί την ικανότητά του να μειώνει την πίεση του αίματος η οποία επιτυγχάνεται με τη χαλάρωση των περιφερειακών αιμοφόρων αγγείων. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αντισπασμωδικό στη θεραπεία του άσθματος ενώ είναι γνωστό ότι ο φλοιός του βιβούρνου χαλαρώνει τους σφιγμένους μυς, καταστέλλει το νευρικό σύστημα και είναι χρήσιμος όταν συνδυάζονται φυσικές και συναισθηματικές εντάσεις. Κατάπλασμα φύλλων του αντιμετωπίζει την ελεφαντίαση.

Σημείωση: Η ως άνω παρουσίαση του φυτού, σε καμμία περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή. Η συμβουλή ειδικού κρίνεται απαραίτητη πριν από την χρήση του φυτού.
Εκτύπωση